Friday, 21 May 2021

ৰুগ্ন প্ৰহৰী


মৃত্যুৰ কিৰিলীত কম্পিত জনতা,
    বিষাদৰ ৰক্তক্ষৰণ মৃত্যু হয় মানৱতা !
      মৃত্যু নামৰ শিল্প আজি দুষ্প্ৰাপ্য।
        ক্ষমতাৰ ৰাগীত মতলীয়া ৰাজনেতা,
          মানুহৰ জীৱনক লৈ বহিছে জুৱাৰ আদ্দা !
            উলংগ ৰাজনেতাৰ ধৰ্ষণ স্বাধীনতাক,
              জৰ্জৰিত গণতন্ত্ৰ আজি ধূলিসাৎ!
                বিপৰ্যয়ৰ মাজতে বিমূৰ্ত জনগণৰ কাতৰ বিননী,
                  শুনিবলৈ আহৰি নাই লুপ্ত গণতন্ত্ৰৰ সুপ্ত প্ৰহৰীৰ‌।
                    মহান গণতন্ত্ৰৰ পংগু শাসনতন্ত্ৰ,
                      আত্মবিভোৰ প্ৰহৰীৰ মানৱতা ধংসযজ্ঞ!
                        সুদীৰ্ঘ ত্যাগ পৰিক্ৰমাৰ পৰিণতি এই গণতন্ত্ৰ,
                          আজি জনগণৰ ৰক্তেৰে ৰঞ্জিত
                            অকাল মৃত্যুৰ কোলাহলত কম্পিত !
                              আত্মগৌৰৱী প্ৰহৰীয়ে হত্যা কৰে জনতাক,
                                হীম শীতল শৰীৰে আত্মসন্মান বিছাৰি কৰে হাহাকাৰ!
                                  এয়াই জানো সপোন আছিল আমাৰ অগ্ৰজৰ ?
                                    স্বাধীনতা আজি শ্যো-পিচ সংগ্ৰহালয়ৰ।
                                      নিলাম কৰি জনতাৰ সপোন,
                                        প্ৰহৰীৰ ব্যস্ত সপোন নগৰী নিৰ্মাণত।
                                          বিকৃত গণতন্ত্ৰ প্ৰতিটো স্তম্ভ চূৰ্ণ-বিচূৰ্ণ,
                                            বজাৰত উঠিছে মানৱ জীৱনৰ মূল্য !
                                              চৌদিশ স্তব্ধ মৃত্যুৰ কিৰিলীত,
                                                শ্মশানত চিতাৰ অগ্নিত যাহ যায় মানুহৰ কাতৰ বিননী!

                                                Rogue Guardian


                                                The crowd trembling with death,

                                                Humanity dies in the bleeding of sadness!

                                                If death is an art, then where is that art?

                                                The art of death is rare today.

                                                Our royal leaders are intoxicating in the power,

                                                Gambling of human's lives!

                                                Numb humanity in shock.

                                                The freedom is brutally raped by those royal leaders,

                                                Carolling Democracy counting for its demolishing!

                                                In the midst of the disaster, the stammering of the abstract people,

                                                But where is the guardian? Why is he numb?

                                                There is no time to hear the latent guardian of a vanished democracy!

                                                Humanity is destroyed by the conceited guardian.

                                                This democracy is the result of a long sacrifice cycle,

                                                Today, people's blood is in colour

                                                Trembling with the noise of untimely death.

                                                The conceited guardian killed those people,

                                                Intense cold bodies are screaming for self-respect!

                                                Were those being the dream of our democracy?

                                                Today freedom is the showpiece of our Democratic Museum.

                                                By auctioning people's dream,

                                                Guardian is busy in his dream urban construction.

                                                Perverted democracy crushes every pillar,

                                                The market is auctioning the value of human life!

                                                In the shrieking of death numbed all around,

                                                In the pyre of the crematorium, Human life is screaming for humanity!

                                                 

                                                Rupjyoti

                                                Picture courtesy: Puspanjali Malakar

                                                Follow usLinktr.ee/ImRupjyoti

                                                Friday, 26 March 2021

                                                আলিংগন

                                                মোৰ সপোন তুমি, মোৰ হেপাঁহ তুমি,

                                                মোৰ ৰঙীন ৰামধেনুৰ ৰং তুমি !

                                                মোৰ কল্পনাৰ তুমি জ্যোতি প্ৰকাশ,

                                                ৰিক্ততাৰ মাজত তুমি প্ৰেমৰ বাৰ্তালাপ।

                                                প্ৰেমৰ বিচ্ছুৰিত বৰ্ণালীত আমাৰ আলিংগন,

                                                তোমাৰ মাজতে নিজকে কৰিছোঁ আত্মসমৰ্পণ!

                                                ফাগুনৰ ৰঙেৰে ৰাঙলী কৰিছোঁ তোমাক,

                                                দুয়োৰে মাজত ফুলিছে এপাহি প্ৰেমৰ ৰঙা গোলাপ!

                                                ভাললগা সময়ত নিৰৱতাৰ উষ্ম আলিংগন,

                                                কামনাৰ অগ্নিত জ্বলি উঠে প্ৰেমৰ আভৰণ !

                                                প্ৰেমৰ এই যাত্ৰাত সম্পূৰ্ণ হয় দুটা উন্মাদিনী মন।

                                                নামি আহে আকাশীগংগা ধৰি ৰামধেনুৰ আচল ! 


                                                ৰূপজ্যোতি

                                                Picture courtesyPallavi Dhekial Phukan

                                                Check out the comment section for translation 

                                                Friday, 5 February 2021

                                                আধালেখা কবিতা


                                                সময় নামৰ অভিশপ্ত মূহুৰ্তত

                                                নিপীড়িত শব্দৰ অযুত কোলাহল মনত।

                                                বিশৃংখল মগজুত তীব্ৰ কিৰীলি অশৰীৰ আত্মাৰ !

                                                অপ্ৰাপ্তিৰ পৰা শূন্যলৈ এক অসীম যাত্ৰা ,

                                                দুৰ্গম সীমান্তত হেৰাই যায় এটা অমৰ আত্মা।

                                                পোৱা-নোপোৱাৰ দোমোজাত ৰূদ্ধ দুৱাৰ,

                                                পায় হেৰোৱাৰ বেদনাত মগজুত শূন্যতাৰ হাহাকাৰ !

                                                ভঙা কলম, উঁকা কাগজ.....

                                                তথাপিও ৰক্তলিপিৰে কবিতা ৰূপত অন্তিমপাঠ।

                                                শূন্যতাৰ পৰা শূন্যলৈ, 'লাৰ পৰা এন্ধাৰলৈ এক যাত্ৰা।

                                                বিনষ্ট বিকৃত এজন যাত্ৰীৰ মূমুৰ্ষু যাত্ৰা।

                                                নিঃসংগতাৰ অতল গহ্বৰত হেৰাই যোৱাৰ অযুত প্ৰচেষ্টা !

                                                নিশব্দে অসীমত হেৰাই যায় এটা আধালেখা কবিতা।

                                                মৃত আত্মাৰ আবৃত্তি জীৱন নাম সেই অন্তিম কবিতা !

                                                সেয়া চোৱা.....দূৰত কবিৰ শেঁতা হাঁহি.....

                                                জীৱনলৈ তেওঁৰ অন্তিম শ্ৰদ্ধাঞ্জলি.....

                                                 ৰূপজ্যোতি

                                                Picture courtesypetapixel.com

                                                Check out the comment section for translation 

                                                Friday, 1 January 2021

                                                Happy New Year 2021 🥂

                                                            "সময়"

                                                আৱাসী মনত প্ৰৱাসী চিন্তা,

                                                দ্ৰুত বেগেৰে দৌৰে সময় ঘোঁৰা।

                                                হাবিয়াস বাস্তৱৰ,

                                                অসম্ভৱ নহয় সপোনৰ ঘোঁৰা।

                                                প্ৰেমৰ এই যাত্ৰাত ব্যৰ্থ হয় যাযাবৰী জীৱন

                                                যান্ত্ৰিক জীৱনৰ ব্যস্ততা পাহৰি তোমাতেই বিলীন মন,

                                                উন্মনা প্ৰেমত উন্মাদিনী এই সময় !

                                                তোমাৰ মাজতে স্তব্ধ মোৰ সময়,

                                                তোমাৰ লগতহে এই সময় যাত্ৰা ৰহস্যময় !


                                                So, End of a decade, 2020 was hard for humanities but we made it together💗. Anyway, at the end of the year collected lots of experiences, made new friends and connections. Thank you, God, and everyone for being with me 🙏.

                                                Also, congratulations to us we survived 2020 🙌💝. 
                                                Finally end of a great era of my life 2010-20 😍. 
                                                Thank you so much to our blog readers and well-wishers for your love and support. Love you all 💜💚💛



                                                Now welcome to 2021 with the blessings of god let's start this year with new thoughts and hopes 💙💚💜



                                                Happy New Year 2021 🥂🎆


                                                May God bless you all  🙏

                                                Rupjyoti Talukdar


                                                Cheers for 2021 🎉🎆🎁

                                                Friday, 23 October 2020

                                                Unfinished Exchanges


                                                The dark arrives and shadows the light,

                                                Embracing solidarity, my heart is void!

                                                Life's a mystery intimidating,

                                                My mind overthinks I feel excruciating.

                                                My life's a pickle of truth and lies!

                                                Frankly, it's a hot mess,

                                                My salvation, my peace,

                                                Take my last breath, and that's all I need.

                                                Now the mind is the heart's nemesis,

                                                Suffocating in deterrence.

                                                Like running a maze, I search my way out

                                                To the distant horizon, I push hard.

                                                Consumed and demented like an inferno.

                                                I sold my innocence with time,

                                                Exhausted in the search of light.

                                                I leave my mortal vessel.    

                                                Now I'm set for an adventure,

                                                A traveler with no hassles!

                                                Rupjyoti