Happy New Year 2021 🥂

            "সময়"

আৱাসী মনত প্ৰৱাসী চিন্তা,

দ্ৰুত বেগেৰে দৌৰে সময়ৰ ঘোঁৰা।

হাবিয়াস বাস্তৱৰ,

অসম্ভৱ নহয় সপোনৰ ঘোঁৰা।

প্ৰেমৰ এই যাত্ৰাত ব্যৰ্থ হয় যাযাবৰী জীৱন।

যান্ত্ৰিক জীৱনৰ ব্যস্ততা পাহৰি তোমাতেই বিলীন মন,

উন্মনা প্ৰেমত উন্মাদিনী এই সময় !

তোমাৰ মাজতে স্তব্ধ মোৰ সময়,

তোমাৰ লগতহে এই সময়ৰ যাত্ৰা ৰহস্যময় !

So, End of a decade, 2020 was hard for humanities but we made it together💗. Anyway, at the end of the year collected lots of experiences, made new friends and connections. Thank you, God, and everyone for being with me 🙏.

Also, congratulations to us we survived 2020 🙌💝. 

Finally end of a great era of my life 2010-20 😍. 

Thank you so much to our blog readers and well-wishers for your love and support. Love you all 💜💚💛

Now welcome to 2021 with the blessings of god let's start this year with new thoughts and hopes 💙💚💜

Happy New Year 2021 🥂

May God bless you all  🙏

Rupjyoti Talukdar

Cheers for 2021 

Unfinished Exchanges

The dark arrives and shadows the light,

Embracing solidarity, my heart is void!

Life's a mystery intimidating,

My mind overthinks I feel excruciating.

My life's a pickle of truth and lies!

Frankly, it's a hot mess,

My salvation, my peace,

Take my last breath, and that's all I need.

Now the mind is the heart's nemesis,

Suffocating in deterrence.

Like running a maze, I search my way out

To the distant horizon, I push hard.

Consumed and demented like an inferno.

I sold my innocence with time,

Exhausted in the search of light.

I leave my mortal vessel.    

Now I'm set for an adventure,

A traveler with no hassles!

ණRupjyoti

জীৱনৰ প্ৰহেলিকা

    (১)

যদিও কণ্ঠৰুদ্ধ মই,

হেজাৰ শব্দৰ আৰ্তনাদ মনত।

যদিওবা শান্ত মই,

বিশাল ধুমুহাৰ গৰ্জন হৃদয়ত।

জীৱনৰ প্ৰহেলিকাত প্ৰেমৰ আৰ্তনাদ !

এক অসত্যৰ চায়া-ছবিত,

মোৰ মৃত আত্মাৰ বিলাপ।

    (২)

কাচৰ ৰংঘৰ সাজি ভাগৰি পৰিছোঁ,

তোমাৰ মাজতে তোমাক বিচাৰি চলাথ কৰিছোঁ।

হেৰোৱা সপোনবোৰৰ পম খেদি দৌৰিছো,

উকা কাচৰ ৰংঘৰ সেই সপোনেৰে সজাব খুজিছোঁ।

    (৩)

স্তিমিত জীৱনত সপোনৰ প্ৰত্যাশা,

প্ৰকৃতিৰ চক্ৰবেহু ভেদী দৌৰে মোৰ সপোন ঘোঁৰা‌।

নতুন প্ৰজন্মৰ ৰণুৱা মই,

আগত সপ্তৰথীক‌ও হৰুৱাব জানো মই।

    (৪)

সভ্যতাৰ বজাৰত জ্ঞান নিলাম হোৱাৰ দষ্টাবেজ।

জ্ঞানৰ মুখা পিন্ধি অজ্ঞানী ৰজাই সোণালী সপোন দেখাই !

অধম ৰজাৰ জ্ঞানী প্ৰজাই নিলাম কৰে মানৱতা,

ভদ্ৰতাৰ মুখাৰ আৰত নিৰ্লজ্জ্য সভ্যতা !

ණৰূপজ্যোতি

Picture courtesy: Nituparna Rajbongshi

গণতন্ত্ৰ

মেকিং কৰি ব্রেকিং কৰা নিউজৰ পৃথিবীত আমি,

সত্য বিচাৰি খাওঁ হাবাথুৰি,

সকলো ফালে মাথো অসত্যৰ ছায়া-ছবি।

এয়া নেকি গণতন্ত্রত অধিকাৰ ?

য'ত ন্যায় বিচাৰি জনগণে কৰে হাহাকাৰ।

স্বাধীন ৰাষ্ট্ৰত পংগু স্বাধীনতা,

নিজৰ প্ৰাপ্য বিচাৰি  ভাগৰুৱা জনতা !

কালসৰ্প ৰূপত শাসক,

অন্ধ ন্যায়ালয় হয় নিঠৰ !

ক্ষুধাতুৰৰ কাতৰ বিননি,

দাম্ভিক শাসকৰ মিছা প্ৰতিশ্ৰুতি‌ ।

মাজনিশা কাৰ চিঞঁৰ ?

কাৰো হাতত নাই খবৰ।

বিলাতী সুৰাৰ নিচাত ৰঙীন সময়,

মিছা দেশ প্ৰেম, মিছা এই সময়।

ৰুগ্ন সমাজত কিহৰ কোলাহল ?

এয়াটো এক অসত্যৰ দাবানল,

য'ত গণতন্ত্ৰ এক বেশ্যা, ভণ্ড শাসকৰ।

 

ණৰূপজ্যোতি

Picture courtesy: Nituparna Rajbongshi

বি.দ্ৰ.: স্বাধীনতা(?) দিৱসৰ শুভকামনা জ্ঞাপন কৰিলো, স্বাধীনতাৰ বুজ লওঁতে আমাৰ ৭৪ বছৰ গ'ল কিন্তু অনিয়ম অনাচাৰহে নগল। এয়া কি স্বাধীনতা, য'ত সমঅধিকাৰ নাথাকে, গণতন্ত্ৰৰ মূল্য নাথাকে, বুজি নাপাওঁ এয়া কেনেকুৱা স্বাধীনতা !

প্ৰিয় কবিতা

চক্ৰাকাৰ জটিল জীৱনৰ অন্ধকাৰ খেদি,

মোৰ হৃদয়ত তুমি দিয়া পোহৰৰ ৰেঙণি।

বাৰিষাৰ বৰষুণে তোমাৰ কথাকে কয়,

দুহাত মেলি দিছো তোমালৈ এয়া আমাৰ সময়।

তোমাৰ প্ৰতিটো শব্দত মই মন্ত্ৰমুগ্ধ,

তোমাৰ নামত মোৰ সময় হয় স্তব্ধ।

তুমি নদী হৈ মোৰ হৃদয় সাগৰত বিলীন হোৱা,

শালিকী পুৱাৰ ৰ'দহৈ মোক জগোৱা।

জীৱনৰ শব্দৰে লিখা,

তুমি এটি মোৰ প্রিয় কবিতা।

মোৰ অশ্ৰুসিক্ত উজাগৰী ৰাতিত তুমি সঙ্গিনী,

ব্যৰ্থতাৰ গ্লানিৰ মাজত তুমি আশাৰ ৰেঙণি।

আকৌ সপোন দেখিছোঁ নতুনকৈ ;

আমাৰ  সপোন, নতুন জীৱনৰ সপোন,

নতুন সময়ৰ সপোন।

খোজ দিছো তোমাৰ লগত সময়ৰ সোঁতত,

বিচাৰি সংজ্ঞা আমাৰ জীৱনৰ.....

বি.দ্র.: কবিতাটো  তোমাৰ হাতত মৰমেৰে  দিলো ,আমাৰ এটা প্ৰিয় কবিতা ।

ණৰূপজ্যোতি