হেৰোৱা কবিতাৰ শিৰোনামা বিচাৰি

শব্দবোৰে আজি কঠিন শিলহৈ আঘাত কৰিছে মোৰ হৃদয়ত !

কলমেৰে নিৰ্গত হুমুনিয়াহ বোৰৰ লগত খেলি লেখিছো কবিতা ।

মোৰ হৃদয়ে বুজি নপোৱা এক সাথৰ,

 যাৰ নাম দিছো কবিতা !

উৰুঙা হৃদয়ৰ খোলাত তাৰ প্রতিবিম্বই কৰে লীলা-খেলা ।

বুজি নাপাওঁ জীৱনৰ অৰ্থ ।

নষ্ট ৰাতিৰ এক নষ্ট সময় ।

যাৰ কালচক্ৰত পৰি মোৰ কবিতা বেনামী হয় !

সেই সময়ৰ কুটীলতাত হেৰাই যায়,

  এজন ব্যৰ্থ কবিৰ এটা হতাশ কবিতাৰ শিৰোনামা ।

ණৰূপজ্যোতি

অসমম্ভৱ সাধাৰণ মানুহ

ব্যস্ত পথ, ব্যস্ত পথিক, 

ফুটপাথৰ নগ্নতা বিচৰাৰ সময় নাই আমাৰ ,

উচ্ছ স্বৰত চিঞঁৰে প্ৰতিবাদীয়ে,

হত্যাৰ লীলা দেখুৱাই স্বাধীনতাপ্ৰেমীয়ে ।

সন্ধিয়াৰ বাতৰি চায় গালি দি কওঁ,

হায়ৰে হায় মোৰ অসম কোন দিশে যায় !

কিয়নো সাধাৰণ মানুহ যে মই ।

দুখ ব্যৰ্থতাই কোঙা কৰা আমাৰ শৰীৰ,

কিম্বা সোণালী স্বপ্নবোৰ ভাঙি গুৰি হোৱা অতীত ।

তাৰ মাজত আমি মৰি মৰি জীয়াই আছো ,

আকৌ সেই সপোনৰ তাৰণাত চিঞৰিছো ।

সোণৰ অসমৰ নিচাত ৰঙীন সময় ,

মিছা সেই ধৰ্ম,

মিছা সেই সময় ।

ৰুগ্ন জাতিৰ শৰীৰত অসুৰৰ কোঢ়াল,

ভণ্ড দেৱতা অৰ্থ শোষণৰ চিন্তাত লালকাল ।

এয়াই সপোন নেকি একবিংশ শতিকাৰ ?

সোণৰ অসম আমাৰ হ’ল মহাকাল !

তথাপি সপোন দেখো জীয়াই থকাৰ,

সপোন দেখো মাটিৰ অসম গঢ়াৰ ।

কিয়নো সাধাৰণ মানুহ মই,

যাৰ বাবে অসম্ভৱ একো নাই ।

ණৰূপজ্যোতি

Picture courtesy: Xahitya.Org 

নিশাৰ কথাৰে

উজাগৰী ৰাতি কোনে চিঞঁৰে ?

কাৰ হাতোৰাত বন্দী হৰিণী ?

কিয় চিঞঁৰে সহায় বিচাৰি ?

নিজৰ চিনাকি তাইৰ,

কিয় হয় এই ৰাতি অচিনাকি !

ক্ৰূৰ সময় ,

 হিংস্ৰ পশুৰ দাবানল !

কান্দি কান্দি নিঠৰ হয় চকুহাল।

 আপোনজন পৰ হয় ,

ৰাতি এন্ধাৰ মুখাৰ আঁৰত ৰয়।

বগাবোৰ ক'লা হয় ,

মনৰ মানুহজন অচিনাকী হয়।

 কি শুদ্ধ ? কি ভুল ?

  বিচাৰি মনত ধুমুহা বয়।

 তাৰ মাজতে হৰিণী সমাজৰ পুতলা হয় !

আকৌ ৰাতিটো বগা হয় ,

 নিজৰ দুখ পাহৰি হৰিণী ৰঙত ৰঙীলী হয়।

 ණৰূপজ্যোতি

অনামিকা-এটি সুখৰ সংজ্ঞা

সেইদিনা বৰষুণ দিয়া নাছিল,

হয় সেইদিনা বৰষুণ দিয়া নাছিল....

কিন্তু তোমাৰ কাজলী দুচকুৰে ,

বৈ আছিল ধাৰাসাৰ অশ্রূৰ বৰষুণ .

তুমিটো নাছিলা কোনোদিনে ইমান উদাসী ।

পখিলা ৰঙী তুমি চানেকী,

হয়টো মোৰ হৃদয়ৰ সপোন কুঁৱৰী ।

নোৱাৰো দেখিব তোমাক উদাসী !

মোৰ হৃদয়ৰ এচুকত তুমি নামৰ এটি জুগমীয়া সৃষ্টি ।

হয়টো হৱপাৰা তুমি মোৰ বাবে এক সুখৰ পৰিধি,

জীৱনৰ দুখবোৰ হৰিলা এটা হাহিৰ মাজেদি ।

সেয়ে নোৱাৰো দেখিব তোমাৰ দুচকুত চকুপানী ।

যদি সুখৰ সংজ্ঞা হ'লহেঁতেন,

তেন্তে তুমি সেই সংজ্ঞাৰ বাণী ।

কিয়নো হাঁহিৰ মুখাপিন্ধা ?

দুখবোৰ কিয়নো সাঁমৰি থোৱা ?

কিয় নিৰলে বহি চকুলোটোকা ?

মই কি বিচাৰো জানা ?

তুমি নামৰ সত্বাতো এটি সুখৰ সংজ্ঞা হোৱা !

ৰঙীন পখিলী তুমি ।

কিয় আছা আজি দুখৰ পোছাক পিন্ধি ?

আকৌ মেলিদিয়া দুপাখি সুখৰ সংজ্ঞা বিচাৰি ।

ණৰূপজ্যোতি 

প্রেম নামৰ কবিতা

                                                    

পাহৰিব নোৱাৰা অতীত, তথাপিও কাৰোৰবাৰ টাইমলাইনে চুই যায় হৃদয়ৰ এটিকোণ !

বন্ধুৱে কয় কিয় নিবিচাৰা সংগিনী,

কিন্তু তেওঁতো নুবুজে মোৰ হৃদয়খনে নাই মোৰ লগত কোনোৱা নতুন সংগীক দিবলৈ !

নোপোৱাৰ দুখ নাই,

পোৱাৰ হেঁপাহ নাই,

তথাপি হিয়াৰ এটাকোণ তোমাৰ নামত !

বন্ধুৱে কয় তুমি পাগল নেকি ?

আৰে বন্ধু তুমিতো নাজানা মই কিমান পাগল প্রেমিক তেওঁৰ,

তেওঁক প্রেম কৰিবলৈ প্রয়োজন নহয় তেওঁৰ !

সমাজে কব পাৰে একপক্ষীয় প্রেম মানে ব্যৰ্থতা ,

কিন্তু সমাজেতো নাজানে মোৰ প্রেম মই ভগাব নালাগে দুজনৰ মাজত !

মই আৰু মোৰ প্রেম জীৱনৰ বাটত মোৰ লগৰী !

তথাপিও নিবিচাৰো তোমাৰ সঁহাৰি ,

কিয়নো মই জানোঁ তুমিহীনতা মানে অতি বেছি নিদ্রাহীন মোৰ ৰাতি !

কিম্বা দুচকুৰ চকুপানী বা এটা দিশহীন কবিৰ অকবিতাৰ পংক্তি !

                                   ණৰূপজ্যোতি

Happy New Year 2019 🎉

 Time travels faster than we think, As life goes on we learn new things. We fail, we win but we never give up.  Finally the end of a year with lots of things, some good memories and some bad too.
But it's time to say goodbye to 2018. Thanks 2018 for taught me lots of things, It's a mysterious year. Thank you, God, thanks to all.

Now, cheers for 2019🎉, with the blessings of god let's start this year with some new thoughts and hopes.

Happy New Year 2019 🎉🎆🎁

May God bless you all 

 Rupjyoti Talukdar