যান্ত্রিকতা

                      

হাঁহি ওঁঠৰ , কিয় আজি ধূসৰ ?
নীৰৱ নিশা কাৰ চিঞঁৰ ?....

মায়াভৰা এই নগৰী |

কাৰ কোলাত ,কাৰ উচুপনি ?...

সময়ে ক'ব খোজা হেৰোৱা বহু কাহিনী !

ৰঙীন সময়ত উত্তাপ শৰীৰৰ !

নিলাজ যৌৱন ,

তথাপি হাৰ নমনা এই জীৱন |
হায়ৰে....জীৱন...!!!

মায়া ভৰা জীৱনত ,

এয়া যে সময় সপোনৰ ,

ৰঙীন এই সময়,
ৰঙীন এই জীৱন |
তথাপি গতিশীল এই চহৰ ,
বুকুৰ মাজত সামৰি সুখ-দুখৰ প্রতিটো প্রহৰ |

নিশাৰ মাজটো যেন ৰঙীন সূৰুজ ,
নিষিদ্ধ অভিসাৰৰ পয়োভৰ

য'ত বিলীন শতজন |
কোনোৱে কিনিছে খন্তেকীয়া সুখ জীৱনৰ !
কোনোৱে কিনিছে এসাঁজ ভাত ভোঁকৰ |

তথাপি থমকি নৰয় কঠোৰ সময় ,
গতিশীল মায়াৱী এই নগৰ,
যাৰ হাতোৰাত যন্ত্র মানৱ !

ණৰূপজ্যোতি

মৃত্যু লাগে মোক

         

কেতিয়াবা সময়ে ফাঁকি দিয়ে ,
নিজৰ মাজত বিলীন হ'ব খুজিও বাৰে বাৰে উজুটি খাওঁ |
নোৱাৰো মই এনেদৰে নিজক সহ্য কৰিব ,
মৰি যাম কিজানি শান্তিৰ চাদৰ উৰি |
বগা বগা কাপোৰৰ মাজত শুই ৰ'ম মুক্তি বিচাৰি !
কিয় সপোন বোৰে বাৰে বাৰে খেদে ?.
কিয় জীৱনটো হয় হতাশ ?.
মৃত্যুৰ চাদৰ উৰি ৰক্ষা কৰিম নেকি নিজক !
নিজৰ সমাধিত নিজে কান্দিম ,
মৃত্যুক চুম্বন কৰিম !
পৰাজিত সৈনিক মই |
যদি হয় মৃত্যু অপৰাজেয় তেন্তে ,
মৃত্যু স্বীকাৰ তোমাক !
লৈ যোৱা মোৰ দূৰ-দিগন্তলৈ ,
অশান্তিৰ সমাধিলৈ |

ණৰূপজ্যোতি

কাব্যশ্রী- তুমি এটি কবিতা

কাব্যশ্রী,
তোমাৰ কবিতাৰ লহৰত উতি যাবলৈ দিয়া , 
শব্দবোৰৰ আঘাতত আহত হ'বলৈ দিয়া ,
তোমাৰ নামত প্রেমৰ কবিতা লিখিবলৈ দিয়া,

আজি তুমি মাথো তুমি, যাৰ পৰশ মায়াৱী,
তোমাৰ সুবাসত মাতাল হয় সময়,
তোমাৰ দেহৰ খলা-বমাই যৌৱনৰ খবৰ কয়,
এটা উচ্ছৃংখল জীৱনৰ গৰাকী মই ,
তুমি মোৰ সপোন , দিঠক কিম্বা গান ,
যাৰ পৰশত লিখিম জীৱনৰ শ্রেষ্ঠ কবিতা |

আজি বলিয়া ফাগুল বলিছে কৃষ্ণচূড়াৰ দেশত ,
ৰঙাহৈ পৰিছে সপোনবোৰ ,
যেন আৱাহনী দিছে আমাৰে প্রেমৰ ,
আহঃ কিযে যৌৱনাময়ী এই সময় ,
তুমি আৰু মই খোজ দিছো নতুন পথত,
নতুন সময়ৰ সংজ্ঞা বিচাৰি |
জানা কাব্যশ্রী,
এয়াযে প্রেমৰ সময়, 
য'ত কেৱল তুমি আৰু মই !!!!

ණৰূপজ্যোতি

হত্যাকাৰী

সময় কেতিয়াবা বৰ কঠোৰ হৈ পৰে,

হতাশাৰ ছায়াবোৰ জীৱনটো আৱৰি ধৰে,
পাহৰিম বুলি ভাবিও পাহৰিব নোৱাৰা দুখবোৰে কিয় ইমান কষ্ট দিয়ে ?
তুমিহীনতাৰ যন্ত্রণাত মনটোৱে উচুপি উচুপি কান্দে |

কিয় ,

কিয় ইমান দুখ, যাৰ বাবে হাঁহিব খুজিও হাঁহিব নোৱাৰি !

কিয় কিছুমান কথাৰ বাবে কাৰোবাৰ হৃদয়ৰ হত্যাকাৰী হওঁ মই ?

বুজা-নুবুজাৰ সাঁথৰৰ মাজত মৰি মৰি জীয়াই আছো !

শূন্যতাৰ মাজত ওপঙি উঠি, চিঞঁৰি চিঞঁৰি কান্দিছো !

এখন হৃদয়ৰ হত্যাকাৰী মই !

দিয়া যদি দিব পাৰা মৃত্যুৰ আহ্বান ,

মৰণ কাতৰ চিঞঁৰত ফালিচিৰি দুখন হোৱা হৃদয় !

কেচা তেজৰ চেকুৰা দুহাতত ,

তাৰ মাজত এটা পাপী আত্মা মই !

দুখবোৰ শিলহৈ হেচা মাৰি ধৰিছে বুকুখনত,

দুহাত জঠৰ , শব্দবোৰ যেন এক সাঁথৰ!

বুজি নাপাও কূটিল সময়ৰ চক্ৰাকাৰ গতি,

মৰীচিকাৰ পিচত দৌৰি দৌৰি হতাশ আজি ,

ভাগৰি পৰিছো আৰু মৰীচিকা খেদি খেদি |

উহহহহহ...........কিমান বিষাদ !

যাৰ বাবে নিমিশতে ধংস হয় এটা জীৱন,

আজি দুখী হৃদয়ৰ গৰাকী মই ,

শূন্যতাৰ মাজত বিলীন জীৱন ,

এখন হৃদয়ৰ সমাধিত কৰিছো উষ্ণ ৰক্তৰ আবাহন |

যদি মঞ্জুৰ কৰিব পৰা ক্ষমা আবেদন ,

তেন্তে অলপ শান্তি পাম মই ,

শুব পাৰিম শান্তিৰ সমাধিত !

তপ্ত চকুপানীবোৰে ধুই নিব দুখবোৰ,

মৰিশালিৰ মাজত সুখী হোৱাৰ সংজ্ঞা বিচাৰিম ,

এখন হৃদয় হত্যাকৰা পাপৰ প্রায়চিত্ত কৰিম !!....

ණৰূপজ্যোতি

ঠিকনা

আজি তুমিহীনতাৰ জন্ত্রনাত হৃদয়খনে উচুপি উচুপি কান্দিছে ,
পোৱা নপোৱাৰ মাজত তুমি যেন মোৰ পৰা আতৰি আহিছা !

তোমাৰ মৰমবোৰ মোৰ বাবে আজি সাঁথৰ ,
তোমাৰ পৰশত প্রাণ পোৱা জীৱটো আজি ধুসৰ !

কিনো হ'ল জানো,
মোৰ মৰমৰ বাগিচাৰ এপাহি ফুল আজি মৰহি গ'ল ,
সময়ৰ হাতোৰাত চুৰমাৰ হেৱা প্রেমৰ দাপোন ,
পাৰিবা জানো যোৰা লগাব ?.
পাৰিবা জানো আকৌ মোৰ হৃদয়ত ফাগুন নমাব ?.
যদি পাৰা মচি দিয়া মোৰ উষ্ণ চকুপানীবোৰ ,
যদি পাৰা যোৰা লগোৱা মোৰ ঠুনুকা হৃদয়খন !

শব্দবোৰে উচুপি উচুপি কান্দিছে,
দুখৰ মায়াঁজালৰ মাজত আবদ্ধহৈ গতি হেৰাইছে |
পাৰিবা জানো আকৌ সেই শব্দবোৰকলৈ কবিতা লিখিব?
আহিবা জানো আকৌ মোৰ দুখী হৃদয়ত প্রেমৰ ৰং সানিব ?
যদি পাৰা আহিবা,
আজিও ৰৈ আছো মই তুমি হত্যা কৰা আমাৰ প্রেমৰ সমাধিত !
এটুকুৰা ভগ্ন হৃদয়লৈ,
যাৰ নাই কোনো সঠিক ঠিকনা !!!!!!.......

বি.দ্র. : তোমাৰ হাতত.

ණৰূপজ্যোতি

সংজ্ঞাহীন

আজি মোৰ ৰঙীন জীৱন ,

ৰং বতাহত ,
ৰং আকাশত,
মোৰ ৰঙেৰে যেন সময়ও ৰঙীন,
সময়বোৰ গতি কৰিছে ধীৰে ধীৰে,
যেন কব বিচাৰে মোক পৰিবৰ্তনৰ গোপন কথা ,

হেৰ শুনিযা বাটৰুৱা মোৰ প্রেম গাঠা ,
চাই যা এই ধুনীয়া পৃথিবীৰ ৰূপ চঞ্চলা |
আবতৰীয়া ফাগুন মনত ,
সকলোৰে মাজটো যেন তুমি এচাটি মলয়া
ৰূক্ষ্য হৃদয়ত আজি বলিছে প্রেমৰ পচোৱা |

শব্দৰ বৰষুণ তাৰ মাজত প্রেম প্রেম লগা কিছুমান কথা ,
ৰঙীন দুনীয়াৰ মাজত আমি,
প্রেম প্রেম লগা সময় বোৰ যৌৱনাময়ী |
তাৰ মাজত সুখী হোৱাৰ সংজ্ঞা বিচাৰি আমি.....!

ණৰূপজ্যোতি