উজাগৰী ৰাতি কোনে চিঞঁৰে ?
কাৰ হাতোৰাত বন্দী হৰিণী ?
কিয় চিঞঁৰে সহায় বিচাৰি ?
নিজৰ চিনাকি তাইৰ,
কিয় হয় এই ৰাতি অচিনাকি !
ক্ৰূৰ সময় ,
হিংস্ৰ পশুৰ দাবানল !
কান্দি কান্দি নিঠৰ হয় চকুহাল।
আপোনজন পৰ হয় ,
ৰাতি এন্ধাৰ মুখাৰ আঁৰত ৰয়।
বগাবোৰ ক'লা হয় ,
মনৰ মানুহজন অচিনাকী হয়।
কি শুদ্ধ ? কি ভুল ?
বিচাৰি মনত ধুমুহা বয়।
তাৰ মাজতে হৰিণী সমাজৰ পুতলা হয় !
আকৌ ৰাতিটো বগা হয় ,
নিজৰ দুখ পাহৰি হৰিণী ৰঙত ৰঙীলী হয়।
ණৰূপজ্যোতি
