Happy New Year 2019 🎉

 Time travels faster than we think, As life goes on we learn new things. We fail, we win but we never give up.  Finally the end of a year with lots of things, some good memories and some bad too.
But it's time to say goodbye to 2018. Thanks 2018 for taught me lots of things, It's a mysterious year. Thank you, God, thanks to all.

Now, cheers for 2019🎉, with the blessings of god let's start this year with some new thoughts and hopes.

Happy New Year 2019 🎉🎆🎁

May God bless you all 

 Rupjyoti Talukdar

বলাচিত

ৰাজপথত ন্যায় বিচাৰি জনতাৰ চিঞঁৰ,

সুদুৰৰ পৰা লাচিতৰ চাৱনি নিঠৰ !
অট্টহাস্য প্রতাপী শাসকৰ,

 নীৰৱে চকুলো বয় লাচিতৰ !

 কামিহাড় বিহীন লাচিতৰ নাতি-পুতি ,

 তাকে দেখি লাচিতৰ আত্মাৰ গিৰ্জনি ,

"হেৰা অসমীয়া ভাঙি পেলোৱা মোৰ প্রতিমূৰ্তি,

   যদি পাৰা লোৱা মোৰ আদৰ্শতি !"

আজি সেই লাচিতো নাই,

সেই অসমো নাই !

আছে মাথোঁ তুমি কিম্বা মোৰ দৰে লাচিতৰ জাৰজ নাতি !

                                                 

ණৰূপজ্যোতি 

সম্পৰ্ক

সম্পৰ্কবোৰ আগৰদৰে নাই ,

হয়তো নিজক বিচৰাৰ তাৰনা ,

কিম্বা হেৰোৱাৰ ব্যথা ৷

তুমি নামৰ সত্বাটো বিচাৰিছো বহুবাৰ....

কিন্তু পোৱা নাই সেই সম্পৰ্কত উন্মাদনা ৷

হয়তো সম্পৰ্কবোৰে আগৰদৰে নাই !

এতিয়া হাতৰ স্মাৰ্টফোনে কৰা স্মাৰ্ট মন ,

কিন্তু নাই আগৰ সেই আত্মীয়তা ৷

তোমাক পাহৰিব খোজা বহু দিন হ'ল ।

এতিয়া এৰি আহিছো পুৰণি ভগ্ন চহৰৰ ,

সেই সম্পৰ্কৰ ধ্বংসস্তূপবোৰ ৷

তোমাক পাহৰাৰ প্রয়াসেৰে,

আৰম্ভ কৰিছো নতুন জীৱনৰ ৷

এতিয়া নতুন সম্পৰ্ক কৰিছো নতুনৰ লগত,

তথাপি নাই তাহানিৰ সেই আৱেগ !

কিন্তু কিয় বাৰে বাৰে আমনি কৰে ?

সেই সম্পৰ্কৰ স্মৃতিসৌধবোৰে !

আজি নাই তাহানিৰ সেই অনুভুতি,

আছে মাথো যান্ত্রিক সম্পৰ্ক আৰু জৈৱ প্রেমানুভুতি ৷

এতিয়া এটা ফোনৰ দূৰত্বত আমি,

তথাপি যেন আমি বেলেগ গ্রহৰ প্রাণী !

হয়তো সম্পৰ্কবোৰ আগৰ দৰে নাই ,

এতিয়াৰ তুমি কিম্বা মই স্বাৰ্থলোভী !

 বি.দ্র. : পাহৰি যাওঁ কিন্তু পাহৰণিও মনত পৰে ৷ সময়ৰ লগত আমি দৌৰো, ভাগৰি নপৰালৈ দৌৰো কিন্তু সেই লৰা-ধপৰাৰ মাজত বহু সম্পৰ্ক পিছ পৰি ৰয় , আৰু যেতিয়া পিচলৈ উভতি চাও তেতিয়া দেখো সেই সম্পৰ্কটোৰ মৰাশ ৷

                                       ණৰূপজ্যোতি

কবলগা কথাবোৰ

কব লগা বহুতে আছিল,

কিন্তু কব নোৱাৰিলো !

তুমি হয়তো নেদেখিলা মোৰ দুচকুত তুমিহীনতাৰ যন্ত্রনা !

তুমি সুখৰ বাগিচাত ,

আৰু মই ?

দুখৰ অৰণ্যত লক্ষহীন প্রেমিক !

এতিয়া তোমাৰ প্রতি মোৰ কোনো অাপত্তি নাই,

কিন্তু দুখৰ ৰাতিবোৰ কিমান দীঘল হয় ?,

সেয়া হয়তো তুমি কাহানিও নুবুজিবা ,

খালী হৃদয়ত তুমি এৰি যোৱা প্রেম নামৰ তিক্ততা !

এতিয়া সুখৰ সংজ্ঞা বিচাৰি বাৰে বাৰে হাবাথুৰি খাওঁ ,

দুখবোৰে যেন গিলি গিলি খাই পেলায় মোৰ আত্মসত্ত্বাক |

তাৰ পিচটো জীয়াই থকাৰ মিছা প্রয়াস ,

মিছা হেঁপাহ সুখীহোৱাৰ !

এতিয়া মোৰ সংজ্ঞা সমাজৰ অন্ধকাৰ গলিত,

বিচাৰি যাওঁ তুমি নামৰ সত্ত্বাটোক ,

কিজানি পাওঁ কোনোবা নাৰীৰ হৃদয়ত তুমি নামৰ সত্ত্বাটো !

ৰাতিৰ এন্ধাৰ কিমান সুন্দৰ এতিয়া অনুভৱ কৰিছো ,

মুখাৰ আৰৰ মুখবোৰ দেখিছো !

ব্যৰ্থতাৰ কবিতা লেখিব পৰা হ'লে !

তুমি কিজানি হ'লা হয় মোৰ কবিতাৰ শিৰোনামা |

ණৰূপজ্যোতি

স্তম্ভটোৰ কথাৰে

আজিৰ পৰা প্রায় ৭১ বছৰ আগত এটা স্তম্ভ নিৰ্মান হৈছিল, স্তম্ভটো নিৰ্মাণৰ ক্ষেত্রত চৰকাৰ আৰু বিশেষজ্ঞসকল খুব সাবধান হৈছিল | এইটো এনেকুৱা 'ছলিড' কৰিব খোজা হৈছিল যে , যিমান ডাঙৰ দুৰ্যোগ আহিলেও যাতে ইয়াৰ পতন নহয় |

দিন যোৱাৰ লগে লগে স্তম্ভটোৰ সমাদৰ সমাজত বাঢ়িব ধৰিলে | স্তম্ভটো কেন্দ্র কৰিয়ে প্রতিবাদ, ধৰ্ণা , বিতৰ্ক, মেল-মিটিং আদি হ'বলৈ ধৰিলে |

লাহে লাহে স্তম্ভটো দুৰ্বলহৈ পৰিল, যি ফালে বতাহ দিয়ে সেই ফালে হাঁওলি পৰা হ'ল | এনেদৰে ইফাল-সিফাল কৰি থাকোতে এদিন স্তম্ভটোৱে তাৰ ভাৰসাম্য হেৰুৱাই পেলালে আৰু ভাগি চূৰ্ণ-বিচূৰ্ণ হৈ পৰিল | 

স্তম্ভটোৰ ধংস হোৱা দেখি মানুহবোৰ আচৰিত হৈ পৰিল | কিছুমান মানুহে ইমান মজবুত স্তম্ভ এটা কেনেকৈ ভাগি গ'ল বুলি সামাজিক মাধ্যমত আলোচনা কৰাত ব্যস্ত হ'ল | স্তম্ভৰ ৰক্ষণাবেক্ষণৰ দায়িত্বত থকা সকলে ইজনে সিজনৰ গাত দোষ দিবলৈ ধৰিলে | তথাকথিত 'মিডিয়া'ই বতাহৰ গতিতে গতি সলাব ধৰিলে, 'টক শ্ব' পাটিলে, ইজনে সিজনক গালি দিলে | বহুতে আকৌ স্তম্ভ নিৰ্মানতে কেলেংকাৰী হোৱা বুলি দাবী কৰিলে !

কিন্তু কিছুমান মানুহে ভাবিলে স্তম্ভটোহে ভাঙিছে , কিনো ডাঙৰ কথা ! মোৰটো ঘৰটো ভঙা নাই ?. স্তম্ভ ভঙাত মোৰ কি আহে-যায় !

হয়টো সময়ৰ লগে লগে স্তম্ভ ভঙা কথাটো সকলোৱে পাহৰি যাব, কিন্তু ৭১ বছৰৰ পুৰণি স্তম্ভটোৰ সপোনবোৰ কি হ'ব ?.

ණৰূপজ্যোতি

বি.দ্র. : শ্রদ্ধাৰ শশী ফুকন দেবৰ এটা লেখাৰ ছাঁ লৈ .

কিয় মই অসমীয়া ?

তোৰ তেজৰ অৰ্থ ক'ত ?
হাবিলৈ যোৱা তোৰ পোনাটো ক'ত ?
কিয় তোৰ বুকুতে তোৰ সন্তানৰ বিলৈ ?
অহেতুক নহয় নে এইবোৰ !
তই ধৰ্ষিতা , তই লঞ্ছিতা ,
তাৰ মাজতো তোৰ বস্ত্র হৰণ কৰে তোৰেই পুত্রই !

আজিও জীপাল শ্বহীদৰ তেজৰ গোন্ধ ,
তোৰ বাবে বাৰুদলোৱা সেই সন্তানৰ তেজ |
কেঁচা তেজৰ বাৰু প্রতিদান কিনো ?
তোৰ দেহাত সেয়া কাৰ আঁচোৰ ?
কিয় আজি তোৰ পুত্রক লাগে আনৰ সহচৰ ,
ৰক্ষা কৰিবলৈ তোৰ আচল .

আজি আকৌ বন্দুৰ তুলি হত্যৰ ফাকুখেলিম ,
তোৰ ধৰ্ষণকাৰীৰ তেজেৰে তোক তুষ্ট কৰিম !
তই দুখ নকৰিবি তেজৰ বিনিময়ত তোক ন্যায় দিম....
পাষাণৰ হাতোৰা মোহাৰিম.....
আকৌ পোহৰ হব, আকৌ বসন্ত নামিব !
আমি তোৰ সন্তান , তয়েতো আমাৰ প্রাণ....
আই আমি তোৰে সন্তান....ৰাখিম তোৰ মান....
জয় আই অসম.............

ණৰূপজ্যোতি

 *প্রতিবাদ কৰো  নাগৰিত্ব আইনৰ বিৰুদ্ধে*