সময়

সময় , ৰৈ যাবা নেকি আৰু অলপ ?

ভূমুকি মাৰিবৰ মন গৈছে অ' অতীতত ,

কিজানিবা বিচাৰি পাওঁ হেৰোৱা সপোনবোৰ |

হেৰা সময় , দিবা নেকি অলপ সময় মোক ???....

আজি খুব মন গৈছে অ' দেউতাৰ চকুত মোকলৈ দেখা সপোন চাবলৈ |

মাৰ কোলাত এপলক শুবলৈ .....|

সেয়া চোৱা মায়ে মোক মাতিছে অতীতৰ পৰা !

দেউতাই চিঞৰিছে , "ধন এইফালে আহ বুলি....." |

তুমি কিয় নুবুজা অ' , সময় |

অলপতো অপেক্ষা কৰা মোলৈ |

দুখে কোঙা কৰা শৰীৰ কিম্বা স্বপ্নবোৰ ভাঙি গুৰি হোৱা অতীত | 

তাৰ মাজত মৰি মৰি জীয়াই আছো , সপোনৰ তাৰনাত চিঞৰিছো...|

হেৰা সময় ঘুৰি চোৱা মোলৈ , দি যোৱা মোক দুপলক , 

অতীত চাবলৈ |

পাৰিবানে দিব ??....

পাৰা যদি ঘুৰাই দিয়া মোৰ সময় |

পাৰা যদি জীৱন দিয়া মোক ,

মায়ে ৰৈ আছে আজিও মোলৈ..!

আৰু দেউতাই , মোকলৈ আজিও সপোন দেখে হেনো !

দিয়ানা এপলক সময়, 

মা-দেউতাৰ সতে কিছু কান্দিবলৈ , কিছু হাহিবলৈ |

হেৰা সময় , দিবানে মোক তুমাৰ সময় ?.

উত্সৰ্গা : মৰমেৰে মা-দেউতাৰ হাতত |

                            ණৰূপজ্যোতি

অ' লগৰী

                     ক'লা এন্ধাৰে আৱৰা বুকু মোৰ ,

তোমাৰ অস্তিত্ব বিচাৰি নাপাওঁ কেনিও ,

কতেনো  আছা তুমি ?.

হেৰোৱা সময়ৰ ঠিকনা বিচাৰি

পাগল হৈ পৰিছো আজি !

             সুগন্ধি ফুলৰ গোন্ধ ,

উমাল দিনৰ মৰমবোৰ ,

বিচাৰি চলাথ কৰিছো |

কিন্তু নাপাওঁ কেনিওঁ |

অ' মোৰ লগৰী কতনো আছা তুমি ?.

যি ফালে চকু দিও দেখো ধুৱলি-কুৱলি ,

মৰমৰ আচল ধৰি সময়ৰ পিছ লওঁ ,

          কিজানি তোমাক বিচাৰি পাওঁ |

                      পদুলি মূৰত ৰৈ থকা প্রেম মোৰ ,

                        নাপালে তোমাৰ হৃদয়ৰ কোঠা |

                                  সঁচাকে ভাগৰি পৰিছো তোমাক বিচাৰি ,

কতেনো আছা অ' লগৰ তুমি ???....

                                                          ණৰূপজ্যোতি

সপোন কুঁৱৰী

          মোৰ কবিতাৰ সপোন কুঁৱৰীজনী.....
            ক'ত আছা নাজানো তুমি ???....
               কেতিয়া আহিবা মোৰ জীৱনলৈ ???....
                   ৰৈ আছো দুহাত মেলি..........!
                      আৰু নোৱাৰো অকলশৰীয়া জীৱন লৈ !
                          কেতিয়া আহিবা অ' ????....
                               বৰ অকলশৰীয়া মই !!!!!......

                                             ණৰূপজ্যোতি 

Thoughts

শব্দবোৰ বিচাৰিছো, ক'তনো হেৰাল জানো | 

নামি আহা শব্দ প্লাৱন , সেই প্লাৱনত বৰশী বায় লৈ আহিম

শব্দৰ দৰিকনা, যাৰ নাম দিম কবিতা |

মন নদী হয়, মৰম সুতী বয়, ঢৌবোৰো তাত হয় সাথৰ |

সমূখত যেতিয়া তোমাক দেখো, সকলো হতাশা মোৰ প্রেৰণা হয় |

ক'বানে কিয় এনে হয়, যদি প্রেম নহয় তেনে এয়া কি হয় ???....

 সচাকে আজিও তোমাৰ নামত মোৰ হিয়াত ৰঙা গোলাপ ফুলে , সচাকে !!!!!....

ছয়নিকা আৰু কিছু প্রেম

         

পাণ্ডু কলেজৰ মিছ ছয়নিকা,
তোমাৰ বাবে আমিবোৰ বলিয়া।

তুমি আমাৰ সপোনৰ মমতাজ,

যাৰ কথা ভাবি আমিবোৰও চাহজাহান হওঁ,
সাজোঁ বুকুত তাজমহল।

তোমাক দেখা পালে বুকুত অজুত সপোন জাগি উঠে।

তোমাক এপলক চাবৰ বাবে মনটোৱে হাহাকাৰ কৰে।

তোমাৰ দীঘল চুলিত লগোৱা Sunslik Shampo ৰ সুবাসে আমাক মাতাল কৰে।

অস্লীল হৈ পৰিব বিচাৰে মনটোৱে .....!!!

তুমি আমাৰ কলেজৰ ভাৰ্জিন।

তোমাৰ হাতৰ লিহিৰী আঙুলি,

কালাৰ্দ ওঁঠৰ বেকা হাঁহি,

তোমাৰ কাজলসনা দুচকুৰ চাৱনি,

কিম্বা তোমাৰ দেহৰ ভৰা যৌৱন,

আমাৰ বাবে এক এৰাৱ নোৱাৰা নিচা।

আমি এলকহল নাখাওঁ কিম্বা ধূমপান নকৰো,

তথাপি আমি মাতাল তোমাৰ যৌৱনৰ নিচাত।

তোমাক দেখিলে স্তব্ধ হব বিচাৰে পাণ্ডু কলেজৰ সময়।

আমাৰো বুকুৰ মাজত বাজি উঠে DDLJ ৰ চুপাৰ হিট গান।

তোমাক ওচৰত দেখিলে বন্ধ হৈ যায় আমাৰ হাৰ্ট বিট।

মৰি যাম , মৰি যাম যেন লাগে তোমাৰ বাবে।

কেতিয়াবা লৰ্ড বাইৰণৰ অৰ্থ নুবুজা ৰোমান্তিক কবিতাওঁ আবৃত্তি কৰিবৰ মন যায় তোমাৰ বাবে।

তুমিতো আমাৰ হৃদয়ৰ অনুৰণ।

যাৰ বাবে আজি শিকিব ধৰিছো প্রেমৰ ব্যাকৰণ।

তুমি খোজানা এবাৰ,
দি দিম জীৱনটো।

মৰিও যাম প্রেমত,
তোমাৰ নামত।

ණৰূপজ্যোতি  

কিছু প্রত্যাশা

                           

নলবাৰী কলেজৰ  অনন্যা চক্রৱৰ্তী কেনে আছা তুমি ?

মনত পৰেনে তোমাৰ অতীতৰ সেই দুখৰীয়া স্মৃতিবোৰ ?

আশাৰ হেপেহুৱা বালিঘৰ সজা দিনবোৰ ?

বায়োল'জীৰ টিউচনত প্রথম লগ পাইছিলো তোমাক |

তুমি পঢ়িছিলা বায়োল'জী,
কিন্তু মোৰ হৃদয়ত হৈছিল প্রেম নামৰ কেমিকেল ৰিয়েক্চন |

মোৰ চকুত চকু পৰিলে লাজত মুচকছ গৈছিলা তুমি |

আৰু মোৰ , ভাব্রেইত হৈ গৈছিল বুকুখন !

তোমাৰ আলফুলীয়া হাঁহিৰ মাজত হেৰাই গৈছিলো মই |

প্রতি সন্ধা টিউচনৰ পিচত তোমাৰ পিচলৈছিলো ,

মাত্র তোমাক এবাৰ মতাৰ স্বাৰ্থত !

তোমাৰ জাকৈয়া হাঁহিটো এপলক চোৱাৰ স্বাৰ্থত !

চাগে সেয়াই প্রেম আছিল |

তুমি বুজিছিলা নে নাই মই নাজানো !

কিন্তু মই নকলো ,
তোমাক হেৰোৱাৰ স্বাৰ্থত |

কিয়নো তুমি আছিলা এক কেমেষ্ট্রীৰ জটিল ইকুৱেচন মোৰ বাবে |

কিন্তু আজি !!

তুমি হীনতাৰ যন্ত্রনা বিলাসত দগ্ধ মই |

কেতিয়াৱা বুকুখন বৰকৈ বিষাই তোমাৰ কথা ভাৱি !

আজি দুখৰ পোচাক পিন্ধি মই এজন ব্যৰ্থ প্রেমিক |

বন্ধুবোৰে কয় 'খুলি পেলোৱা এই হতাশাৰ পোচাক' |

কিন্তু কোনেও নুবুজে , নোৱাৰোঁ যে মই তোমাৰ প্রেমৰ পোচাক খুলি উলংগ হব |

জানা অনন্যা, আজিও মই এজন তোমাৰ দুৰ্দান্ত প্রেমিক !

মোৰ প্রেম জীৱন নামৰ নৈত এটা বালিচৰ |

তুমিটো আছিলা মোৰ বালিচৰৰ গৰাকী |

আজিও ৰৈ আছে সেই বালিচৰ তোমাৰ বাবে !

আহিৱানে কেতিয়াৱা তুমি তাত জিৰাঁৱলে ?

ৰৈ থাকিম মই বৰ আশাৰে |

(এটা সত্য ঘটনাৰ আৰৰ কাহিনী , যাৰ ছা-লৈ কলমেৰে নিগৰে কবিতা)

উত্সৰ্গা : নলবাৰী কলেজৰ প্রেমিক বন্ধুবোৰৰ হাতত.....

ණৰূপজ্যোতি