অনামিকা-এটি সুখৰ সংজ্ঞা

সেইদিনা বৰষুণ দিয়া নাছিল,

হয় সেইদিনা বৰষুণ দিয়া নাছিল....

কিন্তু তোমাৰ কাজলী দুচকুৰে ,

বৈ আছিল ধাৰাসাৰ অশ্রূৰ বৰষুণ .

তুমিটো নাছিলা কোনোদিনে ইমান উদাসী ।

পখিলা ৰঙী তুমি চানেকী,

হয়টো মোৰ হৃদয়ৰ সপোন কুঁৱৰী ।

নোৱাৰো দেখিব তোমাক উদাসী !

মোৰ হৃদয়ৰ এচুকত তুমি নামৰ এটি জুগমীয়া সৃষ্টি ।

হয়টো হৱপাৰা তুমি মোৰ বাবে এক সুখৰ পৰিধি,

জীৱনৰ দুখবোৰ হৰিলা এটা হাহিৰ মাজেদি ।

সেয়ে নোৱাৰো দেখিব তোমাৰ দুচকুত চকুপানী ।

যদি সুখৰ সংজ্ঞা হ'লহেঁতেন,

তেন্তে তুমি সেই সংজ্ঞাৰ বাণী ।

কিয়নো হাঁহিৰ মুখাপিন্ধা ?

দুখবোৰ কিয়নো সাঁমৰি থোৱা ?

কিয় নিৰলে বহি চকুলোটোকা ?

মই কি বিচাৰো জানা ?

তুমি নামৰ সত্বাতো এটি সুখৰ সংজ্ঞা হোৱা !

ৰঙীন পখিলী তুমি ।

কিয় আছা আজি দুখৰ পোছাক পিন্ধি ?

আকৌ মেলিদিয়া দুপাখি সুখৰ সংজ্ঞা বিচাৰি ।

ණৰূপজ্যোতি