আমাৰ প্ৰতিবাদ

আমাৰ প্ৰতিবাদ বোৰ....
কি পালে প্ৰতিবাদ কৰি ?
জুয়ে পুৰি নিয়া ক্ৰূৰ অতীত !
পাহৰি পেলালে কিজানি সময়ৰ গতিত !
আপোনাৰ প্ৰতিবাদবোৰ যে নিমিত্ত,
আপোনাৰ জাতিপ্ৰেম স্বাৰ্থনিগ্ধ।
নিজক এবাৰ সোধক কাৰ বাবে এই প্ৰতিবাদ ?
আপুনিও হয়টো প্ৰতিবাদ কৰিছে কিবা পোৱাৰ আশাত !
আপোনাৰ মনত আছেনে জুয়ে পুৰা ৮৩,
হয়তোবা আপুনি পাহৰিলে কিজানি !
আমাৰ নেতা আজি শাসনতন্ত্ৰৰ অভিনেতা,
শ্বহীদৰ তেজ বেচি আজিও আমাক ভুলোৱা।
সোধক সেই বুকু সুদাহোৱা মাতৃক,
নাইবা ঘৰ জলি ছাই হোৱা পিতৃক,
তেওঁলোকে আপোনাক কব প্ৰতিবাদৰ আচল সংজ্ঞা।
আপোনাৰ জাতীয় সত্বাক আনে কৰে উপলুঙা।
আপুনি পাহৰি পেলাই জাতীয়তা পালে সুবিধা।
আপোনাৰ অধিকাৰ নাই প্ৰতিবাদ কৰা !
কিয়নো আপুনি স্বাৰ্থলোভী প্ৰতিবাদী,
আপুনিও হ'ব খোজে অভিনেতা দি কেচাঁ তেজৰ বলি.....!

ණৰূপজ্যোতি

বি.দ্ৰ.: গণন্ত্ৰত ভোটাধিকাৰে হ'ল জন-গণৰ হাতত থকা প্ৰতিবাদী অস্ত্ৰ, আৰু সেই অস্ত্ৰৰ অসমৰবাসীয়ে ভুল ব্যৱহাৰৰ কৰিলে ২০১৯ৰ লোকসভা আৰু পঞ্চায়ত নিৰ্বাচিত। শাসকীয় চৰকাৰৰ মূখ্য দলটোৱে নিজৰ নিৰ্বাচনী প্ৰচাৰপত্ৰত সেই দলটো জিকিলে "নাগৰিকত্ব সংশোধনী বিধেয়ক-২০১৯"(CAB-2019) বলবধ কৰিব বুলি কোৱাৰ পিছতো অসমীয়াই সেই দলটোক সংখ্যাগৰিষ্ঠ কৰি আকৌ শাসনভাৰ দিছিল, এতিয়া চৰকাৰে CAB-2019 প্ৰবৰ্তন কৰিবলৈ যোজনা কৰাত আমি যি প্ৰতিবাদ কৰিছো সেই প্ৰতিবাদ কৰাৰ যোগ্যতায়ে আমাৰ নাই। আজি আমি চিঞঁৰিছো অসম বন্ধ দিছো কাইলৈ আকৌ নতুন কিবা এটালৈ ব্যস্তহৈ পৰিছো, আমাৰ প্ৰতিবাদবোৰ তেনেকুৱাই। আচলতে অসমীয়া এটা মেৰুদণ্ডহীন জাতি। আমাৰ জাতীয়সত্বা ধানখেৰৰ জুইৰ লেখীয়া, সচাঁকৈয়ে আমি কিজানি ভাৰতৰ(?) আতাইতকৈ দুখীয়া আৰু স্বাভিমানহীন জাতি !
সময় এতিয়াও পাৰ হোৱা নাই, এইবাৰ ব্যক্তিগত স্বাৰ্থ ত্যাগ কৰি একত্ৰিত অসমীয়াজাতি হৈ CAB-2019 ৰ প্ৰতিবাদ কৰিব পাৰিবনে আপুনি ?

First Picture courtesy: NorthEastIndia24.com

 Picture courtesy: Hindustan times

Picture courtesy: Scroll.in 

That Feeling

I can feel you in my arms,
You are still inside me,
I can't forget your smile,
Can't raid of your sweet smells.
When I close my eyes,
I can feel you as I kissed you.
You belong to me!
You are my long hug,
With you, that was my longest night.
I can't over at you,
As we are merging with love!

ණ  Rupjyoti

Picture courtesy: kelarujart.wordpress.com

ৰাতিৰ কেনভাচ

সুপ্ত ৰাতিৰ গুপ্ত সময়,

শূন্যত ভাহি অহা এটা চিঞঁৰ !

যাযাবৰী মনে বাৰে বাৰে আমনি কৰে,

কাৰ চিঞঁৰ ?

যেন এক চেপা আৰ্তনাদ বহুদিনৰ !

উষ্ণ শৰীৰৰ মাজত হিম চেঁচা মাতৰ বিলাপ,

যৌনতাৰ আবুৰত হেৰাই যায় মনৰ আলাপ।

কি সঁচা ? কি মিছা ?

বুজিবলৈ নাই যে কাৰো একাগ্ৰতা ।

তীব্ৰ চিঞঁৰ হেৰাই যায় কালৰাতিৰ গৰাহত,

ভদ্ৰ মুখবোৰ অভদ্ৰ হয় ৰাতিৰ এন্ধাৰত ।

কুটিল সময়ে গিলি থয় চিঞঁৰবোৰ,

জাগ্ৰত মনৰ এন্ধাৰ কোণত হেৰাই বিষাদবোৰ !

ණৰূপজ্যোতি

Picture courtesy: kelarujart.wordpress.com

তুমি আৰু মই

ভাললগা সময়বোৰ,

তেনেকৈয়ে পাৰহৈ যায় আমাৰ ভাল লগা সময়বোৰ,

তুমি কোৱা মই শুনো,

তোমাৰ মৰমৰ আব্দাৰবোৰৰ মাজত মই বিলীন হৈ পৰো।

এতিয়া মোৰ প্ৰতিটো উজাগৰি নিশা তোমাৰ নামত।

জীৱন প্ৰতিটো দিনেই তোমাৰ ল‌গত।

তুমি, তুমি মোৰ সুখৰ সংজ্ঞা,

মোৰ ৰু‌ক্ষ হৃদয়ৰ অশ্ৰূ কণিকা !

তুমি মোৰ ভাল লগা সময়,

যাৰ বাবে আজি সজীৱ মই !

তুমি আছিলা বহুদিনৰ অচিন চিনাকি,

সোমালাহি মোৰ বুকুৰ মাজত মৰমেৰে আহি।

তুমি মোৰ সপোন কুঁৱৰী !

আমাৰ প্ৰেম মন্দিৰৰ তু্‍‍‍মি দেৱদাসী।

কাজলসনা দুচকুৰে কিনো কোৱা ?

হয়তো দিয়া আমাৰে প্ৰেমৰ বতৰা ।

মোৰ ভাললগা সময়ৰ ৰামধেনু তুমি,

সাতৰঙী ৰামধেনু আমাৰ প্ৰেমৰ সৃষ্টি।

বি.দ্র. : তোমাৰ হাতত  মৰমেৰে এই কবিতাটো দিলো ।

ණৰূপজ্যোতি

Picture courtesy: kelarujart.wordpress.com

Random Thoughts

এটা নষ্ট ৰাতিৰ এক নষ্ট সময় ।

যাৰ কালচক্ৰত পৰি মোৰ কবিতা বেনামী হয় !

 ණৰূপজ্যোতি

Three Shafts One Psyche

I had seen a dream once, 
Many years ago,
Two boys were kissing a single girl together. 
I was one of them but never knew who the others two were,
My dream was making love endlessly. 
A dream of a new world,
A world where love is not so selfish,
Loved ones don't mean can't loving another else. 
If love creates such narrow limits,
What's the point in loving then?
We love her and she loves both of us,
Our friendship our love,
Pushing the odds and limits of the earth.
We created our own world.
A world where we live in moments,
With our moments but not momentarily.
It's about a woman split between two-man.
Love made us one psyche with three shafts.

ණ  Rupjyoti

Picture courtesy: kelarujart.wordpress.com

হেৰোৱা কবিতাৰ শিৰোনামা বিচাৰি

শব্দবোৰে আজি কঠিন শিলহৈ আঘাত কৰিছে মোৰ হৃদয়ত !

কলমেৰে নিৰ্গত হুমুনিয়াহ বোৰৰ লগত খেলি লেখিছো কবিতা ।

মোৰ হৃদয়ে বুজি নপোৱা এক সাথৰ,

 যাৰ নাম দিছো কবিতা !

উৰুঙা হৃদয়ৰ খোলাত তাৰ প্রতিবিম্বই কৰে লীলা-খেলা ।

বুজি নাপাওঁ জীৱনৰ অৰ্থ ।

নষ্ট ৰাতিৰ এক নষ্ট সময় ।

যাৰ কালচক্ৰত পৰি মোৰ কবিতা বেনামী হয় !

সেই সময়ৰ কুটীলতাত হেৰাই যায়,

  এজন ব্যৰ্থ কবিৰ এটা হতাশ কবিতাৰ শিৰোনামা ।

ණৰূপজ্যোতি

অসমম্ভৱ সাধাৰণ মানুহ

ব্যস্ত পথ, ব্যস্ত পথিক, 

ফুটপাথৰ নগ্নতা বিচৰাৰ সময় নাই আমাৰ ,

উচ্ছ স্বৰত চিঞঁৰে প্ৰতিবাদীয়ে,

হত্যাৰ লীলা দেখুৱাই স্বাধীনতাপ্ৰেমীয়ে ।

সন্ধিয়াৰ বাতৰি চায় গালি দি কওঁ,

হায়ৰে হায় মোৰ অসম কোন দিশে যায় !

কিয়নো সাধাৰণ মানুহ যে মই ।

দুখ ব্যৰ্থতাই কোঙা কৰা আমাৰ শৰীৰ,

কিম্বা সোণালী স্বপ্নবোৰ ভাঙি গুৰি হোৱা অতীত ।

তাৰ মাজত আমি মৰি মৰি জীয়াই আছো ,

আকৌ সেই সপোনৰ তাৰণাত চিঞৰিছো ।

সোণৰ অসমৰ নিচাত ৰঙীন সময় ,

মিছা সেই ধৰ্ম,

মিছা সেই সময় ।

ৰুগ্ন জাতিৰ শৰীৰত অসুৰৰ কোঢ়াল,

ভণ্ড দেৱতা অৰ্থ শোষণৰ চিন্তাত লালকাল ।

এয়াই সপোন নেকি একবিংশ শতিকাৰ ?

সোণৰ অসম আমাৰ হ’ল মহাকাল !

তথাপি সপোন দেখো জীয়াই থকাৰ,

সপোন দেখো মাটিৰ অসম গঢ়াৰ ।

কিয়নো সাধাৰণ মানুহ মই,

যাৰ বাবে অসম্ভৱ একো নাই ।

ණৰূপজ্যোতি

Picture courtesy: Xahitya.Org 

নিশাৰ কথাৰে

উজাগৰী ৰাতি কোনে চিঞঁৰে ?

কাৰ হাতোৰাত বন্দী হৰিণী ?

কিয় চিঞঁৰে সহায় বিচাৰি ?

নিজৰ চিনাকি তাইৰ,

কিয় হয় এই ৰাতি অচিনাকি !

ক্ৰূৰ সময় ,

 হিংস্ৰ পশুৰ দাবানল !

কান্দি কান্দি নিঠৰ হয় চকুহাল।

 আপোনজন পৰ হয় ,

ৰাতি এন্ধাৰ মুখাৰ আঁৰত ৰয়।

বগাবোৰ ক'লা হয় ,

মনৰ মানুহজন অচিনাকী হয়।

 কি শুদ্ধ ? কি ভুল ?

  বিচাৰি মনত ধুমুহা বয়।

 তাৰ মাজতে হৰিণী সমাজৰ পুতলা হয় !

আকৌ ৰাতিটো বগা হয় ,

 নিজৰ দুখ পাহৰি হৰিণী ৰঙত ৰঙীলী হয়।

 ණৰূপজ্যোতি

অনামিকা-এটি সুখৰ সংজ্ঞা

সেইদিনা বৰষুণ দিয়া নাছিল,

হয় সেইদিনা বৰষুণ দিয়া নাছিল....

কিন্তু তোমাৰ কাজলী দুচকুৰে ,

বৈ আছিল ধাৰাসাৰ অশ্রূৰ বৰষুণ .

তুমিটো নাছিলা কোনোদিনে ইমান উদাসী ।

পখিলা ৰঙী তুমি চানেকী,

হয়টো মোৰ হৃদয়ৰ সপোন কুঁৱৰী ।

নোৱাৰো দেখিব তোমাক উদাসী !

মোৰ হৃদয়ৰ এচুকত তুমি নামৰ এটি জুগমীয়া সৃষ্টি ।

হয়টো হৱপাৰা তুমি মোৰ বাবে এক সুখৰ পৰিধি,

জীৱনৰ দুখবোৰ হৰিলা এটা হাহিৰ মাজেদি ।

সেয়ে নোৱাৰো দেখিব তোমাৰ দুচকুত চকুপানী ।

যদি সুখৰ সংজ্ঞা হ'লহেঁতেন,

তেন্তে তুমি সেই সংজ্ঞাৰ বাণী ।

কিয়নো হাঁহিৰ মুখাপিন্ধা ?

দুখবোৰ কিয়নো সাঁমৰি থোৱা ?

কিয় নিৰলে বহি চকুলোটোকা ?

মই কি বিচাৰো জানা ?

তুমি নামৰ সত্বাতো এটি সুখৰ সংজ্ঞা হোৱা !

ৰঙীন পখিলী তুমি ।

কিয় আছা আজি দুখৰ পোছাক পিন্ধি ?

আকৌ মেলিদিয়া দুপাখি সুখৰ সংজ্ঞা বিচাৰি ।

ණৰূপজ্যোতি 

প্রেম নামৰ কবিতা

                                                    

পাহৰিব নোৱাৰা অতীত, তথাপিও কাৰোৰবাৰ টাইমলাইনে চুই যায় হৃদয়ৰ এটিকোণ !

বন্ধুৱে কয় কিয় নিবিচাৰা সংগিনী,

কিন্তু তেওঁতো নুবুজে মোৰ হৃদয়খনে নাই মোৰ লগত কোনোৱা নতুন সংগীক দিবলৈ !

নোপোৱাৰ দুখ নাই,

পোৱাৰ হেঁপাহ নাই,

তথাপি হিয়াৰ এটাকোণ তোমাৰ নামত !

বন্ধুৱে কয় তুমি পাগল নেকি ?

আৰে বন্ধু তুমিতো নাজানা মই কিমান পাগল প্রেমিক তেওঁৰ,

তেওঁক প্রেম কৰিবলৈ প্রয়োজন নহয় তেওঁৰ !

সমাজে কব পাৰে একপক্ষীয় প্রেম মানে ব্যৰ্থতা ,

কিন্তু সমাজেতো নাজানে মোৰ প্রেম মই ভগাব নালাগে দুজনৰ মাজত !

মই আৰু মোৰ প্রেম জীৱনৰ বাটত মোৰ লগৰী !

তথাপিও নিবিচাৰো তোমাৰ সঁহাৰি ,

কিয়নো মই জানোঁ তুমিহীনতা মানে অতি বেছি নিদ্রাহীন মোৰ ৰাতি !

কিম্বা দুচকুৰ চকুপানী বা এটা দিশহীন কবিৰ অকবিতাৰ পংক্তি !

                                   ණৰূপজ্যোতি

Happy New Year 2019 🎉

 Time travels faster than we think, As life goes on we learn new things. We fail, we win but we never give up.  Finally the end of a year with lots of things, some good memories and some bad too.
But it's time to say goodbye to 2018. Thanks 2018 for taught me lots of things, It's a mysterious year. Thank you, God, thanks to all.

Now, cheers for 2019🎉, with the blessings of god let's start this year with some new thoughts and hopes.

Happy New Year 2019 🎉🎆🎁

May God bless you all 

 Rupjyoti Talukdar